Jezioro Kraterowe powstało jakieś 7700 lat temu. Na skutek erupcji wulkanicznej szczyt góry Mount Mazama przestał istnieć a w jego miejscu powstał potężny krater, który z biegiem lat wypełniła woda. Utworzone w ten sposób jezioro jest najgłębszym jeziorem Stanów Zjednoczonych.

Jezioro Kraterowe

Jezioro Kraterowe to jezioro kalderowe zlokalizowane w stanie Oregon na Stanów Zjednoczonych. Jezioro to stanowi największą atrakcję Parku Narodowego Jeziora Kraterowego, słynie z głębokiego niebieskiego koloru i przejrzystości wody. Jezioro częściowo wypełnia głęboką na 655 m kalderę, która powstała około 7 700 (± 150) lat temu na skutek wybuchu wulkanu Mount Mazama.

Co ciekawe do jeziora nie wpada żadna rzeka, a parowanie jego wód kompensowane jest deszczem i opadami śniegu z taką szybkością, że całkowita wymiana wody w jeziorze następuje co 250 lat. Jezioro Kraterowe ma głębokość 594 m i jest ono najgłębszym jeziorem w Stanach Zjednoczonych. Na świecie zajmuje dziewiąte miejsce pod względem głębokości. Kolejną ciekawostką jeziora jest “The Old Man of the Lake“, czyli wysoki na 9 m pień drzewa, najprawdopodobniej cykuta, który unosi się w jeziorze od co najmniej 1896 roku. Niska temperatura wody spowolniła rozkład drewna, stąd jego długowieczność.

Na jeziorze znaleźć możemy dwie małe wysepki. Czarodziejska Wyspa, położona jest w pobliżu zachodniego brzegu jeziora. Z geologicznego punktu widzenia jest ona żużlowym stożkiem o powierzchni około 128 ha. Druga wyspa to Phantom Ship, naturalny filar skalny, znajduje się w pobliżu południowego brzegu.

Co ciekawe Jezioro Kraterowe nie posiadało własnych gatunków ryb, zarybione zostało ono dopiero w latach 1888 -1941. Obecnie w jego wodach pływają łososie i pstrągi.

Jak dojechać

Do jeziora dotrzeć możemy z kilku kierunków. Od południowego zachodu dojedziemy tutaj drogą numer 62, natomiast od strony północnej do jeziora dostaniemy się drogą 138, z której wjedziemy bezpośrednio na drogę prowadzącą do północnego Visitor Center i biegnącą dalej aż do brzegów kaldery. W okół kaldery biegnie droga, która zamykana jest w sezonie zimowym (od października do maja lub czerwca. Dokładne daty sprawdzić możecie na stronie parku).

Co zwiedzić

Park zwiedza się bardzo łatwo, objeżdżając dookoła kalderę wulkanu i podziwiając piękno tego miejsca z 25 punktów widokowych. Rozpoczynając objazd od części południowej South Rim, jedziemy w kierunku Sinnott Memorial Overlook. Kryształowa woda jeziora wydaje się być nieskazitelnie niebieska. Czystość wody jest niesamowita, a promienie słoneczne docierają tutaj na blisko 140 metrów pod powierzchnię!

Naszym pierwszym przystankiem będzie Discovery Point, gdzie 12 czerwca 1853 roku dotarła grupa poszukiwaczy złota, nazywając jezioro – Jeziorem Niebieskim (Blue Lake). Z tego punktu widokowego będziemy mieli doskonały widok na Wizard Island, która de facto jest nowym stożkiem odradzającego się powoli wulkanu. Niedaleko tego miejsca znajdziecie liczący ok 1300 metrów szlak prowadzący do starej wieży położonej na szczycie The Watchman. Kolejnym punktem widokowym jest Mount Thielsen Overlook, z którego podziwiać możemy –Three Sisters Wilderness – które są ciągiem wulkanicznych szczytów.

Mijając drogę wiodącą z północnego wejścia jedziemy dalej podziwiając leżącą niżej Steel Bay, miejsce to poświęcone jest Wiliamowi Gladstonon Steel, który poświęcił swoje życie i majątek na uczynienie tego miejsca parkiem narodowym. W końcu trafiamy na Skell Head, z którego również podziwiać możemy wspaniałą panoramę jeziora. Jest to najwyżej położona część parku, której ukoronowaniem jest Mount Scot, najwyższy szczyt parku.

Zjeżdżając dalej na południe docieramy do Kerr Notch – jednej z wielu U-kształtnych dolin, wyrzeźbionych przez lodowce pradawnej góry Mount Mazama. Tutaj droga biegnie w kierunku jednej z ciekawszych atrakcji parku – The Pinnacles – doliny ostrych i sterczących skalnych sztyletów utworzonych z twardniejącego popiołu wulkanicznego. Jadąc dalej do miejsca z którego wyruszyliśmy mijamy dwa szlaki Castle Crest Wildflower Tralil oraz nieco dalej Godfrey Glen Trail – bardzo łatwy szlak o długości nieco przekraczającej 1,5 km. Ścieżka prowadzi nas przez lasy aż do kanionu utworzonego przez pyły wulkaniczne.

Park można zwiedzać korzystając z zupełnie innej perspektywy. Wyruszając szlakiem Cleetwood Trail (może być bardzo śliski!), który rozpoczyna się na północnej stronie kaldery dochodzimy do przystani, na której możemy skorzystać z jednej z wielu wycieczek łodzią. Pierwsze łodzie wyruszają na jezioro o godzinie 10:00 rano i tak co godzinę aż do 16:00. Szlak turystyczny odnajdziemy również na Wizard Island, jest to około 1,5 kilometrowy szlak wiodący na czubek wysepki.

Kolejne szlaki jakimi możemy przejście się po parku to:

Annie Creek Canyon Trail – niecałe 3 km – ścieżka zawija się w pętlę, która prowadzi przez ukwieconą górską łąkę prowadząc nas w kierunku małego kanionu i z powrotem.
Mount Scott Trail – około 4 kilometrowy szlak, którym możemy wspiąć się na najwyższy szczyt parku
Plaikini Falls Trail – trasa licząca około 14 km została ukończona w 2010 roku. Otwierana jest ona w czerwcu i prowadzi od głównej kwatery parku do Pinnacle Road. Zostawiając samochód na parkingu możemy udać się na pieszy szlak prowadzący aż do Sand Creek Falls