Bazylika Santa Maria Maggiore
Bazylika Santa Maria Maggiore, Czyli Matki Boskiej Śnieżnej jest jedną z czterech już bazylika papieskich. Skąd ta przedzowna nazwa? Otóż, godnie z legendą pewien Rzymianin o imieniu Jan przybył do papieża Liberiusza z informacją o swoim śnie, w którym zobaczył Marię, nakazującą mu budowę kościoła w miejscu w którym następnego ranka spadnie śnieg, chociaż był to środek upalnego lata.
Papież był zaskoczony tą informacją ponieważ miał dokładnie taki sam sen. Kiedy obaj wyszli na do ogrodu zobaczyli, że szczyt pobliskiego Wzgórza Ekwilińskiego pokrywa śnieg. Śnieg leżał dokładnie w miejscu, w którym w starożytności znajdował się targ Liwii. Jako, że było to 5 sierpnia dzień (358 r), dzień ten został oficjalnie uznany za święto Matki Boskiej Śnieżnej.
Nawiązujące do tej legendy przepiękne mozaiki odnajdziemy na piętrze loggi, powstały one w czasach Mikołaja IV (1288-1292), sama loggia powstała w XVIII w jako działo Ferdynanda Fugi. Z piętra roztacza się spektakularny widok na plac przed bazyliką. Parząc na wprost widzimy dwie ulice odchodzące od siebie pod lekkim kontem. Po prawej widzimy Via Merulana prowadzącą prosto do Bazyliki św. Jana na Lateranie a po lewej Via Carlo Alberto prowadzącą do Piazza Vittorio Emanuele II.
Poniżej balkonu w portyku widzimy cztery wejścia do bazyliki, z których czwarte – skrajne jest zamurowane. Są to Porta Santa, czyli drzwi święte otwierane podczas roku jubileuszowego. Po prawej stronie znajduje się pomnik Filipa IV, króla Hiszpanii. Krój był hojnym ofiarodawcą a strumienie złota zrabowanego w Nowym Świecie płynęły do katedry szerokim strumieniem. Będąc wewnątrz katedry warto spojrzeć na sklepienie. Zostało ono ozdobione ponad toną czystego złota.
Obecna bazylika, zbudowana została na kościele Liberiusza i pierwotnie mierzyła 86,5 m długości i 32 m szerokości. Przez kolejne wieki kościół był przebudowywany, a do jego bryły dodano kaplice. Ostatnia przebudowa miała miejsce w XVIII w i obejmowała głównie fasadę budynku. Widoczną z placu wieżę – romańską kampanilę – dodano do świątyni w XIV wieku. Jest to najwyższa wieża w Rzymie licząca 75 m wysokości. Wchodząc do wnętrza widzimy dwa szeregi antycznych kolumn z rozebranych świątyń rzymskich. Ponad linią architrawu, niedaleko ołtarza możemy podziwiać mozaiki z V w. Sam ołtarz przykryty jest baldachimem wykonanym z XVIII w, pod ołtarzem znajdziemy natomiast relikwie św. Mateusza Ewangelisty oraz kilku innych męczenników chrześcijańskich.
W centralnym punkcie , w kryształowym relikwiarzu zajdziemy natomiast fragment kołyski Chrystusa. Kolebka, po chwilowym zaginięciu pojawiła się w Jerozolimie ok VII w po czym, podczas najazdów arabów, przesłana został do Rzymu, przez biskupa Jerozolimskiego i trafiła do rąk papieża Teodora I (642-649). Warto zwrócić uwagę na kaplice boczne. Kaplica Sykstyńska w której spoczywa papież Sykstus oraz w kryształowym sarkofagu papież Pius V, przekryta jest kopułą nawiązującą do planu greckiego. W kaplicy znajdziemy również relikwie św. Hieronima. Kaplica Paulińska (Pawła V) była ozdabiana przez ponad pięćdziesięciu artystów a koszty jest budowy były astronomiczne.
Kaplica skrywa ikonę pochodzącą z XII w, a przedstawiającą Matki Bożej zwany Zbawieniem Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani), oraz dwa grobowce Pawła V i Klemensa VIII. Kaplica ta również zwieńczona jest wspaniałą kopułą, dzieło Ludovica Cigoli. Ciekawostką jest fakt, że w bazylice odnajdziemy grób rodziny Berninich, w tym sławnego Gian Lorenzo Bernini, znanego nam już z budowy kolumnady na Placu Św. Piotra czy też Fontanny Czterech Rzek na Piazza Navona a także innych niezliczonych rzeźb i posągów.
Bazylikę warto zwiedzić rano, tuż przy wejściu możemy umówić się na wycieczkę z przewodnikiem. Dzięki temu będziemy mieli możliwość zobaczenia z bliska wspaniałych mozaik znajdujących się w loggi oraz zwiedzenia niedostępnej części apartamentów papieskich.